dinsdag 22 augustus 2017

De Wandeltag van Vera: mijn antwoorden

Je ziet ze steeds vaker Tags, vragenlijsten, die je kan invullen en voor je het weet heb je een nieuwe blog samengesteld. Je kan zelf de vragen bedenken of de tag van iemand anders gebruiken en de bedenker ervan vermelden in je blog. Vera struinde rond op internet en kon niet zo snel de tag “Wandelen” vinden en heeft toen zelf een set aan vragen bedacht. Haar antwoorden lees je HIER.  De mijne vind je hieronder. 

Waarom wandel je?

Wandelen vind ik de meest ideale manier om te ontspannen en om van de natuur te genieten. En het is goed voor mijn gezondheid.
Bovendien kan ik er meerdere hobby's mee combineren: fotograferen, geocachen, vogels kijken en er achteraf over bloggen! Al begin ik te merken, dat ik niet teveel tegelijk moet willen. Dan verdwijnt de ontspanning al snel. Bovendien wandelt het niet zo fijn met een GPS, verrekijker èn (zware) fotocamera.

Wanneer wandel je?

Een paar maal per week wandel ik ommetjes in de buurt van 4 tot 7 km. En eenmaal per week een langere tocht. Vroeger was dat rond de 18 km. Door allerlei omstandigheden is dat gezakt naar rond de 10. Maar ik ben weer aan het opbouwen. Ik hoop er ooit weer 15 van te maken. En ik probeer dit jaar 1000 km bij elkaar te sprokkelen. Op dit blog kun je de stand van zaken volgen.

Waar wandel je het liefst?


Overal waar het rustig is, in een natuurlijke omgeving. Strand, bos, heide, polders, landgoederen, maakt allemaal niet uit. Een stadswandeling slechts bij uitzondering en dan het liefst in de wat kleinere historische stadjes en dorpen. Ze waren ideaal toen ik niet zo ver kon. Mijn favoriete wandeling ligt op de grens van een bos en een ander landschap. 

Wandel je samen of alleen? 

De ommetjes loop ik meestal alleen. De lange afstanden lopen mijn man en ik samen. Soms doen we mee aan een georganiseerde tocht in Vlaanderen, maar doorgaans vind ik die te massaal. Ze waren echter ideaal om de natuurgebieden in Vlaanderen te leren kennen toen we hier nog niet zolang woonden.
Vroeger organiseerde ik wandelingen voor De Wandelpool (KLIK HIER). Dat was ook leuk: wandelen in kleine groepjes (8 tot 10 mensen). Maar Zeeland blijkt voor de meesten te ver. 

Wat is voor jou het perfecte wandelweer? 

Droog en niet te warm. Aan regen heb ik een hekel, zeker als het met bakken uit de hemel valt. Maar verder maakt het me allemaal niet uit. Als ik maar lekker buiten ben. Mijn favoriete seizoen is de herfst. Dan het voorjaar en tenslotte de winter. In de zomer is het al snel te warm voor me. Bij 20 graden houdt het ongeveer op. 

Wat neem je mee tijdens jouw wandeling? 

Ik gebruik een heuptas, dus ik moet een beetje passen en meten. Portemonnee en telefoon, GPS en wandelkaart, proviand en water, medicijnen, zakdoekjes en pleisters, zitlap (een dunne, opgevouwen lap schuimplastic om over een natte bank te leggen), soms droge sokken. Mijn verrekijker alleen op kortere wandelingen. Mijn spiegelreflexcamera gaat lang niet altijd mee: hij is te zwaar. Maar gelukkig ben ik meestal in gezelschap van een echtgenoot met een handzamer camera. Dus die foto's komen er toch wel. 

Wat is jouw wandeltempo? 

Dat weet ik niet precies, maar het zal in de buurt van de 4 km/uur liggen bij de dagelijkse ommetjes en wat lager bij de langere tochten. Ik neem er de tijd voor, want het is geen prestatieloop, maar ontspanning. Dus even zitten op een mooi punt of onderweg ergens iets eten of drinken moet ook kunnen.

Op welke schoenen wandel je?

Jarenlang heb ik op Lowa's gelopen, eerst hoge, later halfhoge. Vorig jaar ben ik overgestapt op hoge Hanwag schoenen. Ze geven extra steun aan mijn enkels bij ruw terrein en zijn toch soepel. Daarnaast heb ik een Asics sportschoenen met een goede dempende zool voor grotendeels verharde wandelingen en nog een paar lage wandelschoenen van Tenson voor onverharde wandelingen over niet te ruig terrein. Ik denk dat het goed is om niet steeds op dezelfde schoenen te lopen.

Wandel je het liefst verhard of onverhard? 


Onverhard! Het is niet alleen prettiger voor mijn voeten (en inmiddels ook minder belastend voor mijn gewrichten), maar je komt ook nog eens op veel meer mooie en rustige plekken. Overigens is een halfverhard karrenspoor of een grindpad voor mij ook onverhard. Fietspaden en asfalt vermijd ik liever, ook als het autoluw is, maar soms is het helaas niet anders. Ik heb het alleen niet zo op stuif- of duinzand en het zachte deel van het strand. Dat is me te zwaar. 

Wanneer is een wandeling voor jou geslaagd? 

Als ik in een mooie en verrassende omgeving gewandeld heb. Steeds hetzelfde pad gaat me snel vervelen, ik heb nu eenmaal een goed geheugen. Ik zal een wandeling dan ook nooit binnen een jaar herhalen, want pas na verloop van tijd kan ik met een frisse blik naar bijzondere zaken op de al bekende route kijken.
Waar ik een hekel aan heb zijn wandelingen waarvan achteraf blijkt dat ze veel beloven dat niet waargemaakt wordt. Liever geen beloften en verrast worden, dan misplaatste loftuitingen. Dat schept valse verwachtingen. Een andere ergernis is een slechte routebeschrijving of ontbrekende merktekens. Gelukkig is er met een kaart en een GPS veel op te lossen, dus we zullen niet snel meer verdwalen. Maar vroeger kon verdwalen en kilometers om moeten lopen, een fijne wandeling uiteindelijk toch nog verzieken.

© Jannie Trouwborst, augustus 2017.


Geef de “Wandelen-Tag” door!
Vind je de Wandelen-Tag ook leuk om in te vullen? Dan kun Vera's vragen gebruiken en beantwoorden. Je vindt ze HIER!

Samen met de kleindochters deze week 19 km kunnen noteren. Stand na 33 weken: 571/1000km.

maandag 21 augustus 2017

Voorne-Putten: Wolvenpolder en Beerenplaat

Tijdens een korte vakantie in onze oude woonplaats verkennen we de oude en nieuwe natuurgebieden in de buurt. Sinds ons vertrek is er een wandelknooppuntensysteem ingevoerd en we ontdekten dat de VVV van Voorne-Putten met behulp daarvan een aantal wandelingen heeft uitgezet. In het vorige blog schreef ik over de route door Beninger Slikken, een onderdeel van de themaroute Flieren & Fluiten vanuit Zuidland van 15,7 km.

Een paar dagen later hebben we een stuk van de Beeren & Wolvenroute gelopen. Je kunt deze rondwandeling van 8,7 km starten waar je wilt. Bijvoorbeeld bij knooppunt 41, de aanlegsteiger van de veerdienst op Oud-Beijerland en Rhoon. Er is daar voldoende P-plaats, maar je kunt er natuurlijk ook met het pontje heen. Voor de dienstregeling: KLIK HIER.

Langs het Spui

Wij hebben de wandeling naar behoefte aangepast en zijn vanuit Spijkenisse-Waterland, via het dorpje Hekelingen, naar het Spui gelopen. Enkele jaren geleden is er een buitendijks fietspad aangelegd, dat je (met een enkele onderbreking) van Hellevoetsluis naar De Beerenplaat brengt. Het is op het traject Hekelingen-Beerenplaat meestal erg rustig, dus last van fietsers hadden we totaal niet.
Volop watervogels langs de oever en op de oeverlandjes: zwaluwen, ganzen in allerlei soorten, eenden, visdiefjes, meeuwen en sterntjes. Plus de nodige bloemen, af en toe een voorbij varende lichter en een jacht. Gecombineerd met de Hollandse wolkenluchten, de nodige zon en een frisse wind, was het op en top genieten.

Veerdienst

We gingen dit keer niet met de pont mee, maar we hebben wel even gerust op een bankje aan de kade om de passagiers aan boord te zien gaan. De officiële wandelroute gaat vervolgens langs het drinkwaterbedrijf de Berenplaat naar het bijzondere natuurgebied er achter: de Beerenplaat. De architectuur van het waterbedrijf is bijzonder en vanaf de route goed te bekijken. Wim Quist was de architect. Wie er meer over wil weten KLIKT HIER.

Natuurgebied De Beerenplaat

De Beerenplaat is een hooggelegen gebied in De Oude Maas - op dit moment de enige rivier in de Delta met echt getij. Op de Beerenplaat vind je doorgeschoten grienden, rietlanden en zelfs nog een paar biezenvelden. Zoetwatergetijdengebieden hebben een heel specifieke flora met soorten als spindotter, bittere veldkers en zomerklokje. Er broeden aalscholvers en ook de blauwborst is goed vertegenwoordigd in de verruigde rietlanden. Met wat geluk zie je ook een ijsvogel. In de waterbekkens bij de Berenplaat worden regelmatig grote zaagbekken en brilduikers waargenomen. (Staatsbosbeheer).

We kwamen in het verleden geregeld op de Beerenplaat. We gingen er heen om te wandelen, vogels te spotten, vlinders en bloemen te fotograferen. Het gebied ligt geïsoleerd op de uiterste punt van Putten, met aan de ene kant de Oude Maas en aan de landzijde akkers. Het is nog steeds een verborgen oase.
Maar waar eens akkerland was is nu, bijna  tot aan de bebouwing van Spijkenisse nieuwe natuur ontwikkeld en zijn parken aangelegd. Vandaag sloegen we dit stuk van de route over en gingen op zoek naar de ingang van het nieuwe natuurgebied De Wolvenpolder.

De Wolvenpolder

Op de Wolvendijk staat de Wolvenstee, de grootste boerderij op Voorne-Putten en genoemd naar de heer de Wolf, een van de voormalige eigenaren. In de polder erachter is het bouwland omgevormd tot een nat natuurgebied. De gemeente Nissewaard heeft het beheer inmiddels overgedragen aan Natuurmonumenten. In het gebied zijn wandelpaden, een kijkscherm en vlonderpaden. Het was even zoeken voor ons naar de ingang, doordat de paden die we vroeger namen niet meer toegankelijk zijn. Maar eenmaal de ingang gevonden, wees de rest zich vanzelf. We zagen er nog niet veel vogels, maar kunnen ons indenken dat dat deze winter en volgend voorjaar heel anders zal zijn.

Via nieuwe en oude parken liepen we terug naar Waterland. Zelfs parken kunnen enorm veranderen in een tiental jaar. Je zou bijna verdwalen in een plaats waar je toch 35 jaar gewoond hebt.

Wandelfolders

De wandelfolder Beeren & Wolven is te downloaden via de site van de VVV: KLIK HIER. Daarop staan ook de knooppunten en achtergrondinformatie. Je vindt er ook een overzicht van de andere wandelfolders e.d.

© Jannie Trouwborst. augustus 2017

Tijdens de korte vakantie in Spijkenisse hebben we de schade een beetje ingehaald. Al zijn er nog geen lange wandelingen ondernomen. Stand na 32 weken: 552/1000km.

donderdag 3 augustus 2017

Voorne-Putten: De Beninger Slikken

De Zeeuwse Delta omvat ten noorden van Zeeuws-Vlaanderen: Walcheren met Zuid- en -Noord-Bevenland en Schouwen-Duiveland. Dieper landinwaarts liggen nog Tholen en Sint Philipsland. Enkele jaren geleden zag ik op een kaartje van het ministerie van Onderwijs dat Goeree-Overflakkee ook bij Zeeland getekend was. Geen onbegrijpelijke vergissing: ook de VVV van dit gebied werkte lang samen met die van Zeeland, want er is de nodige verwantschap op het gebied van natuur en recreatie. Ook Staatsbosbeheer werkt inmiddels nauw samen met het Recreatieschap Zuidwestelijke Delta en de provincie Zuid-Holland. Dat betekent een samenwerkingsverband dat behalve Goeree-Overflakkee ook Voorne-Putten en de Hoekse Waard omvat.

Hoewel wij bijna 12 jaar geleden verhuisd zijn naar Zeeuws-Vlaanderen hebben de andere hierboven genoemde gebieden nog steeds onze belangstelling. Elke zomer ruilen we enkele weken ons huis met onze dochter en haar gezin. Vanuit onze uitvalsbasis op Voorne-Putten gaan wij aan de wandel in onze oude omgeving en verbazen en verheugen ons over de toename van natuurgebieden.

De afgelopen week wandelden we langs de Bernisse, eeuwen terug een vaarweg tussen het Haringvliet en de Maas, nu een mooie brede kreek met aantrekkelijke oeverlanden en verstilde oude havenstadjes. Allemaal te bezoeken via het wandelknooppuntennetwerk. Dit natuur- en recreatiegebied is inmiddels zo'n 40 jaar oud en tot volle bloei gekomen. Maar daarover een andere keer.

Een heel nieuw gebied, dat wij vorig jaar voor het eerst bewandelden, is: De Beninger Slikken. Je vindt deze wandelroute ten zuiden van Zuidland aan de oever van het Spui. Vanaf Spijkenisse kun je wandelen (of fietsen) langs het Spui (dat verderop uitmondt in het Haringvliet) tot aan Hellevoetsluis. Tussen Spui/Haringvliet en de dijk die Voorne moet beschermen, bevinden zich de Beninger Slikken en Gorzen. Het grootste deel van het gebied is in bezit van Natuurmonumenten en niet toegankelijk, maar vanaf het fietspad (of hier en daar de dijk) heb je een mooi overzicht.

In het nieuwe gebied is een wandelroute uitgezet van 5 km. Een paar jaar geleden zijn de polders omgevormd tot een nat gebied met kreken, moerassen, plassen, eilandjes en rietkragen. De dijk met het Spui/Haringvliet is doorgestoken, zodat er weer een zekere getijdenwerking optreedt. De wandeling loopt over een ringdijk, met aan je ene hand de nieuwe slikken en gorzen met gigantisch veel watervogels en aan de andere kant de oorspronkelijke, uitgestrekte rietvelden tot aan de einder waar witte zeilen het Haringvliet doen vermoeden. Daar groeien wat struiken, een enkele boom en de bloeiende heemst kleurt in dit jaargetij de velden lila. Daar zag ik ook mijn eerste Rietgors (met dank aan de Baardmannetjes)!

Een trekpontje helpt je om een kreek te passeren en een brug om de doorsteek te overbruggen. De route voert verder langs een vogeluitkijkpunt, waar je een nog beter zicht hebt op de vogels van het gebied: lepelaars, grote zilverreigers, kolganzen, steltlopertjes, kieviten en bergeenden. Grote paniek als er een buizerd overvliegt. Huiszwaluwen scheren continu over het water en ook de gierzwaluwen bleken nog niet naar het zuiden vertrokken te zijn.

Aan het einde van de route rest ons nog de uitkijktoren die een schitterend zicht biedt op niet alleen het natuurgebied, maar ook op het Spui en de natuurgebieden aan de overzijde: de Korendijkse Slikken. Daar gaan we later deze week nog eens wandelen.

Deze route is 5 km en loopt via de knooppunten: 41 - 45 - 42 - 41. Maar via de folder: Flieren Fluiten, Water & Natuur kun je met behulp van de knooppunten en het kaartje een route lopen van 15,7. Je komt dan ook door het Bernissegebied. Voor een PDF van deze folder: KLIK HIER.  De route van 15,7 km start in Zuidland, te bereiken met de bus vanaf Metrostation Spijkenisse Centrum.

Op de site van de VVV Voorne-Putten kun je nog 10 themawandelroutes downloaden: zie: http://opvoorneputten.nl/themaroutes/  tussen de 8 en 20 km. Stuk voor stuk prachtige wandelingen. Een aanrader!

© Jannie Trouwborst. augustus 2017

De afgelopen weken zijn er geen lange wandelingen ondernomen. In week 29 is er 13 km afgelegd in dagelijkse rondjes dorp en/of polder en strand en in week 30 19 km.
Stand na 30 weken: 486/1000km.