donderdag 24 november 2011

Aardenburg - De Omloper van Aardenburg


Parkeren: Aardenburg - Markt (N51°16.419 - E003°27.011). Start: Markt. Soort wandeling: rondwandeling. Afstand: 7 km. Ondergrond: 44% onverhard. Omgeving: landelijk, historisch, vestingwallen, bospercelen. Bewegwijzering: Gele pijl op een groen bordje. Bijzonderheden: Honden aangelijnd toegestaan. Beoordeling: *****.

Aardenburg is de oudste stad van Zeeland. De vroegste sporen van bewoning dateren van zo’n 6.500 jaar geleden. De Romeinse, de Middeleeuwse en de 17de eeuwse vestingwerken, de eeuwenlange bewoning en de hoge ligging maken van de bodem van Aardenburg één groot archeologisch erfgoed én een prachtig natuurgebied. In het oude stadsgedeelte, voor een groot deel gelegen op het Middeleeuwse stratenplan, zijn nog vele 16de, 17de en 18de eeuwse gevels te bewonderen.
Meer over alle bijzonderheden van deze stad en omgeving zijn te vinden via deze links: Aardenburg-Cultuurstad of Aardenburg-Kikkerstad .

Voor deze wandeling hebben we gebruik gemaakt van de wandelfolder De Omloper van Aardenburg. De route is verkrijgbaar bij de VVV en de folderpost Museum Aardenburg. Daarnaast is beschikbaar voor kinderen (8 - 12 jaar): Natuurleerpad Aardenburg, een fraai uitgevoerde puzzeltocht over dezelfde route met natuur- en historieopdrachten (antwoorden achterin). Deze is o.a. verkrijgbaar bij Galerie Griffione, Marktstraat 7,  4527CL Aardenbrug.

 
De Omloper start bij het informatiepaneel op de Markt. Daar staat o.a. op vermeld dat een Omloper in de Middeleeuwen een boek was waarin de grootte en de ligging van de percelen buiten de Vesten beschreven stond. De eerste gele routepijl op het groene bordje is bevestigd aan dit infobord en wijst de juiste kant uit.

 
Vrijwel direct wordt de Markt, met daarop menig interessant gebouw, verlaten en gaan we het buitengebied in. Vanaf hier lopen we met een grote boog om de stad Aardenburg heen, met geregeld zicht op de toren van de Sint Bavokerk.  Slechts af en toe passeren we een stukje woonwijk.


 Dankzij de wandelfolder (en het natuurleerpadboekje) is het mogelijk onderweg kennis te nemen van allerlei bijzonderheden die anders wellicht aan de aandacht ontsnappen. Sommige daarvan worden ook op infobordjes of- panelen vermeld. Maar ook zonder dat alles is dit een aantrekkelijke wandeling, die goed bewegwijzerd is.

Vermeldenswaardig zijn o.a.:


 - De aardappelkelder/grafkelder aan de Akkerstraat
 Vroeger werden bij boerderijen bewaarplaatsen gemaakt, o.a. om aardappelen en wortelen vorstvrij te kunnen bewaren. Er werd een put gegraven en daarboven een stenen gewelf gemetseld. Daarna werd er grond opgelegd, die begroeide met gras. In de oorlog gebruikte men deze kelders ook als schuilplaats tegen kogels of bomscherven. De kelder aan de Akkerstraat is geheel gerestaureerd. Er wordt echter over getwijfeld of dit wel van oorsprong een aardappelkelder was. Men vermoedt dat het een voormalige grafkelder is. Het hele verhaal is te lezen op het infobordje ter plekke.
Wie goed oplet, ziet bijna aan het eind van de route aan de Noordstraat de verweerde overblijfselen van een dergelijke aardappelkelder.


 - De Elderschans
 Tijdens de Tachtigjarige Oorlog legde Prins Maurits een aantal schansen aan ter verdediging van o.a. Aardenburg en Sluis. Dit was er één van. In latere eeuwen werd dit gebied uitgebouwd tot een buitenplaats voor notabelen. De huidige villa dateert uit de jaren 80 van de 19e eeuw. In het parkbos is het oorspronkelijke dubbele grachtensysteem weer zichtbaar gemaakt. Het is er in elk jaargetijde prettig wandelen. In het voorjaar vallen de grote hoeveelheden sneeuwklokjes en andere stinsenplanten op.

 
-De muurschilderingen
Er zijn in Aardenburg 3 grote muuschilderingen aangebracht op blinde muren die perioden uit de historie van de stad weergeven. Eén ervan ligt op de route: De berenning van Aardenburg (aanval door de Fransen in 1672). Middeleeuws Aardenburg ligt iets van de route af bij de Kaaipoort (even er onderdoor) en het Romeins Castellum is te bereiken door bijna aan het einde van de wandeling langs de Sint Bavo naar het eind van de Sint Bavostraat te lopen. Rechts om de hoek bevindt deze schildering zich op de blinde muur van het woonhuis.

- Het skatepark
Helemaal in stijl is het skatepark op de route: een Romeinse tempel.

- Poëziepanelen
Her en der langs de route staan kunststof panelen met gedichten. Heeft u belangstelling voor poëzie, dan bent u hier op de goede plaats. De stad hangt er vol mee.

- De historische binnenstad wordt met deze route niet aan gedaan. Ze is het bezoeken echter zeker waard. Hierover in een later blog meer.

In Aardenburg kunnen nog een aantal (beschreven) wandelingen gemaakt worden.
Voor het Kikkerpad, dat u door Aardenburg voert,  volgt u de bordjes met de kikker. Een bijbehorende kaart met plattegrond geeft achtergrondinformatie.
De Wallenwandeling (5 km) gaat over de resten van de zeventiende-eeuwse stadswallen. Hierbij hoort een boekje met kaart en achtergrondinfo. U volgt de bordjes met Wallenroute.
Dan is er nog de Natuurwandeling (9,5 km), niet bewegwijzerd, maar ook te koop als boekje met kaart en info. Dit alles is te koop bij de VVV-folderpost.

 
Tenslotte zijn er nog verschillende poëzieroutes. Voor informatie over de Loopwijzer Aardenburgse poëzieroutes gaat u naar de website van de Stichting Cultureel Aardenburg.

In het Archeologisch Museum zijn de schatten uit het rijke verleden te bezichtigen en een bezoekje aan de meer dan 1000 jaar oude Sint Baafskerk (met beschilderde grafkelders uit de 13e en 14e eeuw) is een ervaring op zich. Ook de r.k. kerk Maria Hemelvaart (bedevaartskerk Onze Lieve Vrouw met de Inktpot) is het bezoeken waard.

©JannieTr, november 2011.

zaterdag 19 november 2011

Koewacht - Ommetje Mosseldreefpad

Parkeren: Koewacht - Kerkplein (N51°13.621 - E003°58.567). Start: Kerkplein. Soort wandeling: rondwandeling. Afstand: 6,5 km. Ondergrond: 30% onverhard. Omgeving: landelijk met bospercelen. Bewegwijzering: Geen. Bijzonderheden: Honden aan de lijn. Ten dele over Belgisch grondgebied. Beoordeling: *****

Koewacht is een grensdorp. Het grootste stuk maakt deel uit van de gemeente Terneuzen. De rest is verdeeld over de Belgische gemeenten Moerbeke en Stekene. Het dorp heeft 4233 inwoners (2011), de naam van het dorp verwijst naar het ‘koeien wachten’. Koewacht is bekend om zijn vlascultuur; er is ook een vlasmuseum waarin de bewerking van vlas centraal staat. De ligging op de grens geeft een heel eigen karakter aan het dorp.
Alles over de historie van en natuur rond Koewacht vind je via deze link: http://www.koew8.nl/.

Voor deze wandeling hebben we gebruik gemaakt van de wandelkaart Ommetje Mosseldreefpad. De route is verkrijgbaar bij Fietscafé 't Zand - 't Zand 26 - 4576 CC Koewacht.

 
We liepen deze afwisselende route in de late herfst (18 november). Het was nog wat mistig bij vertrek, maar in de loop van de wandeling brak de zon door. Dat zag er vriendelijker uit, maar ons lijkt dit in alle jaargetijden een aardige wandeling.

 
Al vrij snel na het verlaten van het Kerkplein verlieten we de dorpskom en volgden we een onverhard pad langs een weide. Rechts van ons lag een bosgebiedje. We kwamen uit op een verharde weg die de loop van de "Zoute Vaart" volgde: nu een langzaam breder wordende sloot, vroeger één van de vaarwegen naar Gent. Ze vormt tevens de grens met België. Aan het eind van de weg stapten we even naar links voor een beter zicht op De Boskreek: leuk plekje om 's zomers even te gaan zitten.

 
Nadat we Grenspaal 288 gepasseerd waren, kwamen we op een breed onverhard pad. Afwisselend liepen we ongeveer een kilometer over een graspad, een met hoge populieren omzoomd karrenspoor, een bospaadje en tenslotte tussen twee weilanden door naar de asfaltweg. Aan het einde van dit boerenlandpad moesten we een veecorridor passeren: even aan het handvat het schrikdraad naar beneden duwen om er over heen te kunnen stappen. De koeien hadden er wel een zooitje van gemaakt: goede wandelschoenen zijn hier onontbeerlijk. De meeste asfaltwegen waar we over liepen waren rustig. Aan de tuinen van de huizen en de bosperceeltjes die we passeerden was te zien dat we ons op zandgrond bevonden: dennen, berken, eiken. Na nog een stukje asfaltweg volgden we een lang zandpad door een oud landschap: elkaar kruisende zandpaden omzoomd door struiken en bomen, met daar tussen de akkertjes.

 
Aan het einde van de Abelendreef, na een oude boerenhuis met binnenhof (1755), sloegen we rechtsaf de Koewachtsesteenweg in, na de bocht met zicht op het panorama van Koewacht. Er worden op deze gronden leliebollen geteeld, dat moet 's zomers een fantastisch gezicht zijn: wij zagen nu alleen de uitgebloeide akkers.

 
Een kerkepaadje langs de oude Belgische kerk bracht ons weer naar Nederland. Tot 1915 kwamen ook de Nederlandse katholieken hier kerken. Ten gevolge van de WO I werd de kerk onbereikbaar voor hen: de Duitsers hadden met een stroomdraad de grens afgesloten. Er is toen een houten noodkerk gesticht voor hen. In 1922 werd deze vervangen door de Philippus en Jacobuskerk.

 
De grens loopt hier echt midden door het dorp: grenspaal 289 staat iets oostelijk van de route door het dorp. Langs nog enkele bezienswaardige panden die allemaal van keurige informatiebordjes zijn voorzien, komen we weer aan op het kerkplein.

 
Een leuke kennismaking met het buitengebied van dit Vlassersdorp. Op het informatiebord bij de start lezen we nog dat er ook nog een fietsroute: Vlas- en fortenroute Koewacht (25 km) en een wandelroute Koewacht Uit de kunst verkrijgbaar is. In Koewacht kunt u ook nog het Museum 't Vlasschuurke bezoeken.
 
Bij de streek VVV-kantoren en de -folderposten is bovendien de wandelfolder Koewacht & Margrette, natuurlijk! verkrijgbaar, die 4 routes in Koewacht combineert. Je kunt er een dorpswandeling mee maken van 6 of 10 km, of een natuurwandeling van 6,5 of 11 km. Of deze wandelingen combineren tot een nog langere. Hierover meer in een later blog.

© JannieTr, november 2011.