Wandeltraining: nieuwe poging

Mijn verlangen om weer eens een streekpad van een behoorlijke lengte te kunnen lopen, knaagt al jaren aan me. Waar is de tijd gebleven dat ik met gemak 20 km op een dag kon wandelen? Nu ben ik al blij met 8 km. Natuurlijk gaat de leeftijd meespelen, maar zolang er tengere mannetjes van 90 zijn die de Vierdaagse van Nijmegen uitlopen, moet het voor een gezonde vrouw van 72 toch mogelijk zijn tenminste 15 km per dag te lopen en zo de Loop van de Reest van het Drents Landschap bijvoorbeeld (160 km) in een vakantie van twee weken te volbrengen.

Wandelen op het Krijtlandpad

Maar sippen en zeuren brengt me niet verder, serieuze actie is het enige wat helpen kan. Natuurlijk bedacht ik dat al vaker en deed ik pogingen mijn wandelconditie op peil te brengen. Helaas strandden ze na verloop van tijd. Soms doordat hardnekkige blessures mijn plannen doorkruisten. Soms de mijne en soms die van mijn echtgenoot, want meestal zijn we samen op pad. Van de streekpaden die we samen liepen, getuigen de fotoboeken, die ik nauwelijks nog in durf te kijken, omdat ze de verloren wandelconditie en daardoor het plezier dat we eraan beleefden, alleen maar duidelijker maken. 

En mooi zijn ze, de streekpaden. Ik vind het heerlijk een rondje te lopen en zo een bepaalde streek heel goed te leren kennen. Prettiger dan de echte LAW's, waarbij je het halve land doorkruist. Hoewel dat door de eraan verbonden thema's ook wel interessant kan zijn. Maar ze zijn zo lang en ik houd ervan iets af te ronden, letterlijk en figuurlijk.

Goede herinneringen heb ik aan het Krijtlandpad, het Twentepad en het Scholtenpad. Aan het Oosterscheldepad begonnen we, lekker dicht in de buurt, maar na een onderbreking door een hardnekkige blessure hebben we dat niet afgemaakt. De Brabantse wal viel tegen en na een aantal etappes stopten we daar mee. Bovendien was mijn conditie toen al zo pover, dat we voor een klein stukje op die route niet meer een hele reis wilden ondernemen. We bleven wel wandelen, voornamelijk in Zeeland en in Vlaanderen. En ook tijdens de vakanties (voornamelijk in Nederland) wandelden we veel, maar in de buurt van de 10 km kwamen we zelden nog.

De wensen en dromen blijven. De Walk of Wisdom lijkt me geweldig. En het Gelukkigerwijspad. Ik won de wandelgids van de wandelroute van dit jaar: Westfriese Omringdijk. Maar ook de Noardlijke Fryske Walden trekken, door mijn Friese wortels. Voorbije korte vakanties in die omgeving maken dat verlangen alleen maar sterker.
Dat geldt trouwens ook voor het vergeten Groningen. Ook dat heeft ons tijdens vakantieperiodes getoond welke verborgen schoonheid het bezit. Het onlangs gepresenteerde Groninger Brogenpad lijkt me wel wat. De routes bestaan uit een lange afstandswandeling (LAW) en rondwandelingen. De lange afstandswandeling gaat langs alle Groninger borgen en heeft een lengte circa 240 km. Er zijn 20 etappes van gemiddeld 12 km. De rondwandelingen starten vanaf een borg en variëren in lengte van 11 tot 15 km. Dat zou dus goed te doen moeten zijn.

Maar ik zit dus weer te dromen en daar komen we niet verder mee. Tijd voor actie. De Avondvierdaagse gaat dit jaar niet door, d.w.z. op de gebruikelijke manier. Daar is iets op gevonden. De details vind je HIER. Erbij hoort een app: eRoutes. Daarmee kun je toch een medaille verdienen. Leuk voor de kinderen misschien?

Maar ik heb hem gedownload om ermee een trainingsschema op te zetten. Om te beginnen een training om in 12 weken 10 km te kunnen lopen. Ik ga dit wandelblog gebruiken om mijn ervaringen en vorderingen bij te houden. Het is nog te vroeg om er veel over te melden, behalve dan dat de batterij van mijn oude mobiel wel erg snel leeg lijkt te raken. En dat het trainingsschema nogal star is... Maar daarover een volgende keer.

Ik hoor graag ervaringen over andere app's die kunnen helpen bij het volgen van een trainingsschema. Dus als je tips hebt? Graag!

© Jannie Trouwborst, mei 2020.