zondag 26 maart 2017

Week 12: Grensoverschrijdend wandelen

Hoe weinig begrijpen we van de weg van een ander, als we die enkel vergelijken met ons eigen pad -  Patric Mundus.

Enkele weken geleden liepen we het Groene Wisselpad van Philippine (KLIK HIER). Ik noemde toen al even het monument dat herinnert aan de zgn. Dodendraad tussen Nederland en Vlaanderen ten tijde van WO I. Deze week liepen we een aansluitende wandeling door Oost-Vlaanderen. Met nog meer interessante zaken op de route.

De Draadroute van Boekhoute (11 km)

Nederland was neutraal in WO I. België werd door de Duitsers ingenomen en de bevolking leed erg onder de bezetting. Velen trachtten te vluchten naar het veilige Nederland, o.a. naar Zeeuws-Vlaanderen, waar duizenden mensen opgevangen werden. Om het onmogelijk te maken de grens over te steken, plaatsten de Duitse bezetters een stroomdraad met een hoog voltage langs de gehele grens tussen Nederland en België. Aanraken was dodelijk. Toch probeerden velen op allerlei manieren de grens te passeren. Elektriciteit was nog een betrekkelijk onbekend fenomeen in deze omgeving, maar door de afschrikwekkende voorbeelden van slachtoffers (die men een poos liet liggen), begreep de bevolking al snel dat het levensgevaarlijk was. Wat niet wil zeggen dat er niemand meer (op allerlei slimme manieren) de grens wist over te komen.
De wandeling volgt de knooppunten van zowel het Vlaamse als Zeeuws-Vlaamse netwerk: ze sluiten goed op elkaar aan. Een GPS-track en kaartje kunnen gratis gedownload worden via de site van de Toeristische Dienst Oost-Vlaanderen  (KLIK HIER).

Monumenten
Wij beginnen onze wandeling bij het Nederlandse knp. 35 en pikken de route in de richting van het Vlaamse knp. 51 op. Daar voor zijn 2 redenen: zo komen we halverwege uit bij Eetcafé 't Spoor (het officiële startpunt) en kunnen we bij 51 meteen zien of de Baileybrug al hersteld is en aan welke kant van het kanaal we derhalve moeten lopen. Knp. 35 is tevens het punt waar de Groene wisselwandeling van Philippine aansluit op deze Vlaamse route.
Vrij snel staan we bij het monument van de Dodendraad. Daar bevinden zich ook enkele informatiepanelen met tekst, en foto's uit die tijd. Hier verlaten we Nederland en wandelen, zonder gevaar, Vlaanderen in. De route gaat over onverharde paden, met aan de ene zijde het Leopoldkanaal en aan de andere kant boomgaarden. We zijn nog net iets te vroeg voor de uitbundige appel- en perenbloesem.
Bij de tweede Baileybrug (knp. 41) steken we het water over, officieel een 'kanaal', maar hier oogt het gemoedelijker. Om dit Leopoldkanaal is tijdens WO II flink gevochten. De Canadezen hebben er Baileybruggen gebouwd, waarvan er nog enkele liggen. We wandelen over rustige polderwegen (met de kenmerkende populieren erlangs) naar café 't Spoor. Alle bijzondere attributen die daar te zien zijn maken een bezoek al de moeite waard, maar de cappuccino mag er ook zijn!
Ook tussen knp. 49 en 50 kun je onverhard wandelen: het staat niet zo goed aangegeven, maar de route loopt achter de woningen langs (i.p.v. langs de weg aan de voorzijde). Bij het kapelletje gaan we weer in de richting van de afgebroken Baileybrug van knp. 51.

Verzetstrijders en bevrijders
Opnieuw lopen we enkele km langs het slingerende en steeds smaller wordende kanaal tot aan de grensweg. Vlak na knp. 52 zien we het tweede monument uit WO I: een uitkijkpost met prikkeldraad versperring. Er is echter meer: wie het smalle trappetje naar beneden volgt, komt uit bij een zgn. duiker: een waterafvoer die onder de weg door loopt. Via deze weg werden verzetsstrijders en vluchtelingen naar de andere kant van de grens gebracht, onder de Dodendraad door dus.
Het Olmendijkje brengt ons weer op Nederlands grondgebied. Aan het einde staat een (toegankelijke) Tobruk van de Duitsers uit WO II. Daar gaan we via een overstapje de grasdijk op die ons terugbrengt naar knp. 35. Tegenover de parkeerplaats staat iets van de weg af een herdenkingsmonument voor de vele Canadese soldaten die sneuvelden bij de bevrijding van dit gedeelte van Zeeuws-Vlaanderen tijdens WO II.

Routes koppelen
Voor wie 25 km geen probleem is, is deze route een mooie aanvulling op de Groene wisselwandeling van Philippine (voor de route KLIK HIER). Meer wandelroutes van de Toeristische Dienst Oost-Vlaanderen kun je HIER vinden.

Verder deze week nog gelopen: 4 km rond de Canisvliet (KLIK HIER). En 6 km door het Braakmanbos-zuid, waar de paarse maartse viooltjes volop stonden te glimmen. In totaal dus 21 km deze week.

© Jannie Trouwborst, maart 2017.

Stand na 12 weken: 229/1000km.

2 opmerkingen:

  1. Niet alleen wandelen maar ook nog een hoop geschiedenis. Interessant.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Leuk verslag, wij hebben afgelopen zomer ook lans de dodendraadroute gewandeld (bij Baarle-Nassau). Indrukwekkend stukje geschiedenis. Dit vind ik altijd leuk tijdens het wandelen, de geschiedenis een beetje beleven. Blijft dan toch beter hangen dan uit een boekje ;-)
    Gr. Mirjam

    BeantwoordenVerwijderen