Wandeltraining week 3: de mosselvissers van Philippine

De komende weken onderneem ik een poging een afstand van 10 km zonder problemen te kunnen lopen. Hier vind je geregeld een verslag van de vorderingen. Aangevuld met wat wetenswaardigheden over de omgeving.

De derde trainingsweek omvat 3 trainingen: 2500m - 3000m - 3500m.

Maandag 15 juni: de eerste trainingsronde van ruim 2,7 km is afgelegd. Iets later dan anders, omstreeks 7 uur de deur uit. Dat is dus het moment waarop de honden worden uitgelaten en de eerste mensen per auto het dorp verlaten. Het kost me moeite van de wandeling te genieten. Het is niet alleen dat het drukker is onderweg, het is ook dat ik mijn gedachten niet stil kan zetten. Mijn hoofd blijft maar de zinnetjes herhalen die ik wil gebruiken voor het blog over Knecht, alleen van Gerbrand Bakker. Terwijl ik ze thuis al vóór het wandelen opgeschreven heb. Maar misschien ga ik dat tijdens deze trainingen ook nog leren: niet met iets anders bezig zijn, dan met de wandeling.

Dinsdag 16 juni: vandaag geen wandeling. In plaats daarvan heb ik Qigong oefeningen in de tuin gedaan. Ook fijn in de frisse morgenuren. Er is een drukke dag voor de boeg en daarom maar rustig beginnen. Morgen weer een trainingsrondje.

Het lossen van de mossels

Woensdag 17 juni: de tweede trainingsronde van ruim 3,3 km. Erg vroeg, 6 uur, de zon schijnt al wel, maar het is ook een beetje mistig. Fijn wandelweer eigenlijk. Ik loop weer heen en weer langs het Kanaaltje. Tijd voor wat meer uitleg.

Vanaf het eerste kwart van de 19de eeuw leefde de bevolking van Philippine voornamelijk van de mosselvangst en -handel. In de dorpskom lagen in de haven de platbodems (hoogaarsen en hengsten) waarmee ze er op uit trokken. Via een diepe geul die uitkwam op de Braakman (een brede zijarm van de Westerschelde) voeren ze door het omringende slikken- en schorrengebied. Maar door voortschrijdende inpolderingen verzandde de geul. Na protesten van de vissers werd er een kanaal gegraven dat in 1900 geopend werd. Met aan weerszijden een hoge dijk die aan de voet een jaagpad had om de zeilschepen binnen te kunnen halen. Bij hoogwater werd het zeewater binnen gelaten en vastgehouden (in de spuikom), om het bij eb weer los te laten, om te voorkomen dat de haven van Philippine verzandde en waardoor ook het kanaaltje schoongespoeld werd.

In 1952 werd de Braakman afgedamd van de Westerschelde. Net op tijd voor de Watersnoodramp. Voor de mosselvissers uit Philippine en de garnalenvissers uit het Vlaamse Boekhoute betekende dat echter dat ze uit moesten wijken naar andere havens, Breskens bijvoorbeeld. Of een ander beroep moesten kiezen. Fruitteelt en akkerbouw bleek op de ingepolderde percelen een goede keus. Maar de zuiderburen waren zo gehecht aan de mosselen uit Philippine, dat het ene na het andere restaurant recht van bestaan bleek te hebben. En zo kon het komen, dat er in ons stadje (over die stadsrechten later meer) met ruim 2000 inwoners 7 goed lopende mosselrestaurants staan.

Het Kanaaltje is als aandenken blijven bestaan. Over de beide dijken loopt een wandelpad. De haven is gedempt. Het is nu een parkeerterrein voor de voornamelijk Vlaamse bezoekers van de mosselrestaurants. Op de afsluitende dwarsdijk van het Kanaaltje staan een aantal informatiepanelen met de geschiedenis van Philippine en o.a. de mosselvangst. De spuikom is veranderd in een wijk met luxe bungalows en het schaduwrijke Spuikompark.

Donderdag 18 juni: een extra rondje van ruim 2 km. Even gewacht tot het ophield met spetteren. De regen heeft alles opgefrist, alles geurt en kleurt. Ik liep door wolken van kamille en lavendel.

Vrijdag 19 juni: opnieuw een extra rondje van 2,6 km. Heerlijk wandelweer, al om 6 uur op pad. Wel vermoeid na deze korte wandeling. Geen idee hoe dat komt. Morgen de langste trainingsronde van deze week. En daarna een rust week. Het liefst zou ik doorstomen naar meer kilometers, maar ik begin te vermoeden, dat even pas op de plaats wel nuttig is.

Zaterdag 20 juni: een trainingsrondje dat 3,5 km zou moeten zijn bleek 4 km bij thuiskomst. Maakt niet uit, was een fijne wandeling en er zijn toch al plannen om iets aan het wandelschema te veranderen. Zodra je wat verder weg kunt, valt er meer van de natuur te genieten, zeker in het buitengebied. In de hoge populieren langs het Kanaaltje hoor ik onmiskenbaar een wielewaal, in de sloten kwaken de kikkers en over het al goudgeel kleurende graan scheren de boerenzwaluwen op jacht naar insecten. Geen mens te zien, geen auto of vliegtuig te horen.... Even krijg ik een gevoel van tijdloosheid: hoelang wordt er al niet gekwaakt, dudeljo geroepen en gescheerd over de velden? Niet om mensen te plezieren, maar toch word ik word er gelukkig van.

Zondag 21 juni: een rustdag, met Qigong oefeningen in de tuin. Ik gebruik deze dag om een nieuw trainingsschema te ontwerpen. Het oorspronkelijke van e-Routes bevalt helemaal niet. Op internet is genoeg te vinden, de meeste gaan uit van tijdseenheden i.p.v. km. Ik maak een combinatie, vul de rustweken en -dagen anders in. Voortgang boeken zonder blessures te krijgen, dat is de bedoeling.

Resultaten tweede week

De afgelopen week heb ik 5 keer gewandeld en in totaal ca. 15 km afgelegd. Daarvan werden 10 km volgens het trainingsschema gelopen.

© Jannie Trouwborst, juni 2020.

Sinds 31 mei 2020: training  23,5 km, totaal gelopen 47 km (afgerond).