Wandeltraining week 5: Staats-Spaanse linies

De komende weken onderneem ik een poging een afstand van 10 km zonder problemen te kunnen lopen. Hier vind je geregeld een verslag van de vorderingen. Met wetenswaardigheden over de omgeving waarin ik loop.

De vijfde trainingsweek omvat 3 trainingen: 4000m - 4500m - 4000m.

Maandag 29 juni: Nog steeds is de migraine niet helemaal over, maar omdat ik toch niet meer slapen kan, sta ik op en ga om 6 uur de deur uit voor de eerste trainingsronde van deze week. Stil en behoorlijk fris is het buiten. Ik kies mijn eigen weg, door het oude dorp en met een grote bocht langs de buitenkant van het dorp weer naar huis. Handig zo'n app waarop je dan kan zien, dat je nog net even een klein ommetje moet maken om aan de gewenste afstand te komen. Ik leg 4,1 km af in 47 min. Dat is mooi. De migraine is weer wat gezakt. Houden zo, hoop ik.

Dinsdag 30 juni: Helaas, weer een beroerde nacht met veel pijn tot ik weer een pil nam. Wakker zonder pijn. Kalm aan vandaag. Een beetje geschiedenis toevoegen aan mijn blog.

In 1506 kreeg de ridder Jeronimus van Laureijn (een naam die hier nog steeds voorkomt), toestemming tot het stichten van een "gesloten stad". Hij noemde haar Philippine, naar Philips de Schone, de Spaanse vorst die het hier toen voor het zeggen had. Tijdens de Tachtigjarige oorlog (1568-1648) werd een belangrijk deel van de strijd tussen de Spanjaarden en de Staatsen (de Hollanders) uitgevochten in Zeeuws-Vlaanderen. Overal verschenen forten en linies en versterkte steden om elkaar te kunnen bevechten. In 1583 werd het nog Spaanse Philippine versterkt en ten noorden daarvan legden de Staatsen bij Hoek het Mauritsfort aan, genoemd naar Prins Maurits.

De Slag bij Nieuwpoort, 1600. Een jaartal dat er in gestampt werd op mijn lagere school. Ik vroeg me nooit af, waar dat precies lag. En toen kwam ik in Philippine dit bord tegen. Deze week is het 420 jaar geleden dat Prins Maurits landde in de haven van Philippine met een enorme vloot en veel manschappen en paarden. Philippine lag toen nog aan zee. Hij stootte door naar Nieuwpoort aan de Vlaamse kust en versloeg de Spanjaarden verpletterend.

Maar er zou nog lang gevochten worden in (Zeeuws-)Vlaanderen. Versterkte steden werden vestingsteden, zo ook Philippine, met een kasteel, 4 bastions, 2 ravelijnen en een havenpoort. Al deze namen vind je als straatnaam terug in het oude dorpsdeel. Een deel van de vestingwerken is hersteld en wie goed kijkt, ontdekt nog overblijfselen in het landschap. Het best bewaard zijn de vestingwallen van Sluis en Hulst, maar wandelen kun je ook over bijvoorbeeld de versterkingen bij Aardenburg of de fortenlinie bij Axel. En in het aangrenzende West- en Oost-Vlaanderen bij onze zuiderburen.

Wie er meer over wil weten, kan terecht op de prachtige website De Staats Spaanse Linies , met ook een overzicht van de wandelroutes in deze streken die bij de VVV te koop zijn. En uiteraard in het Museum Het Bolwerk in IJzendijke. Deze laatste stad groeide uit tot de garnizoensstad van Prins Maurits. De protestantse kerk van IJzendijke is de Mauritskerk, die van 1612-1614 werd gebouwd, als het eerste kerkgebouw in Zeeland dat specifiek voor de protestantse eredienst werd gebouwd. Maar meer daarover als ik mijn wandelingen ga uitbreiden naar die omgeving.

Woensdag 1 juli: Het regende flink vanmorgen en ik sliep vannacht slecht. Maar om half 3 schijnt de zon weer en ga ik vol goede moed op pad voor de langste route van deze week: 4,5 km. Met mijn oude wandelschoenen, want de nieuwe zijn nog niet goed ingelopen. De route gaat ver door het buitengebied, er valt genoeg te genieten, maar dat lukt niet erg. Het wordt een gevecht. Ik kom haast niet vooruit, ben halverwege al ontzettend moe en kom uitgeput thuis. Vermoedelijk nog de nawerking van de migraine medicijnen. Maar het resultaat is wel, dat ik mijn afstand ruimschoots haal: 4,9 km in 63 min.

Donderdag 2 juli: Een rustdag. Hoewel ik gisteren geen lichamelijke klachten had, deed vandaag mijn knie, na een poosje zitten toch weer pijn. Kalm aan dus.

Vrijdag 3 juli: Vroeg wakker en goed wandelweer. Dus om 6 uur op pad voor de laatste trainingsronde van 4 km van deze week. Ik voel me weer goed, dus start in een stevig tempo, op mijn nieuwe wandelschoenen. Dezelfde ronde als vorige week door het buitengebied aan de westzijde van Philippine. Maar dan in omgekeerde richting voor de afwisseling. Na een kilometer roept mijn lijf me tot de orde: mijn andere knie protesteert en ook mijn heup vindt het niet meer leuk. Nadat ik mijn tempo matig, verdwijnen de klachten al snel en loop ik de ronde probleemloos uit.

De wereld is zo vroeg nog van de dieren. Vogels zitten ongegeneerd midden op de weg ergens van te eten, een haas huppelt voor me uit over het asfalt. Als ik te dicht bij kom, slaat hij af een aardappelveld in. De bermen staan vol wilde planten, de eerste Jakobsrupsen doen zich tegoed aan het Jakobskruiskruid. Het is niet moeilijk van het rondje te genieten. Het blijkt iets korter dan gedacht, maar met 3,8 km in 46 min. ben ik tevreden.

Zaterdag 4 juli en zondag 5 juli: Ik voel me prima, maar ik ga niets meer forceren. Voor deze week was het goed zo. In de tuin is ook genoeg te doen. Volgende week weer verder.

Resultaten vijfde week

De afgelopen week heb ik 3 keer gewandeld en in totaal ca. 12,5 km afgelegd. Alle volgens het trainingsschema.

© Jannie Trouwborst, juni 2020.

Sinds 31 mei 2020: training  47 km, totaal gelopen 70 km (afgerond).