Wandeltraining week 8: Langs het Isabellakanaal

De komende weken onderneem ik een poging een afstand van 10 km zonder problemen te kunnen lopen. Hier vind je geregeld een verslag van de vorderingen. Met wetenswaardigheden over de omgeving waarin ik loop.

De achtste trainingsweek omvat 3 trainingen: 5000m - 5500m - 6000m. Dat is flink meer dan vorige week, het wordt nu serieus. We gaan het proberen.

Maandag 20 juli: Het weer is prachtig en er ligt al een poos een geocache wandeling op ons te wachten. We trekken er dus op uit: naar Hengstdijk in het oosten van Zeeuws-Vlaanderen. Het is echt een leuk rondje, we genieten op het gemakje van de omgeving, lossen de vragen op, lopen af en toe verkeerd en vinden na wat rekenen en zoeken de cache en kunnen onze naam noteren. Er kunnen weer 5 wandelkilometers bijgeteld worden, maar niet als trainingsronde, daarvoor was het teveel geslenter.

Dinsdag 21 juli: Vandaag voor het echte werk weer naar de bossen van de Braakman-zuid. Dit keer lopen we een deel van een door ons zelf geplaatste geocacheroute: Langs het Isabellakanaal (voor geocachers: GC25KG4). Het Isabellakanaal verbond de Vlaamse vissersplaats Boekhoute met zeearm de Braakman en stelde hen zo in staat de Westerschelde te bereiken. Na het afsluiten van de Braakman in 1952 verhuisde de garnalenvissersvloot naar Breskens. Nu wordt het kanaal gebruikt voor het afvoeren van het water uit de Vlaamse polders. Wie de geocacheroute volgt, krijgt informatie en vragen over allerlei historische feiten, onderweg kom je o.a. langs de zogenaamde "Dodendraad", een overblijfsel uit de Eerste Wereldoorlog. Met behulp van de antwoorden, vind je uiteindelijk de "schat", een box met daarin o.a. een boekje om je naam in te noteren. Een ideale manier om je kinderen aan de wandel te krijgen dus. Interesse gekregen? Kijk op: Geocaching Nederland

We lopen niet de hele route (6,5 km) en komen uit op bijna 5 km. Dat moet het maar zijn voor deze keer. 

Woensdag 22 juli: Een rustdag. Planning voor morgen maken. 

Donderdag 23 juli: De tweede trainingsronde van deze week zou 5,75 km moeten worden. Die besluiten we te gaan lopen in de Braakman-noord. In de Braakmanbossen lopen verschillende gemarkeerde wandelroutes, 2 in Zuid en 4 in Noord (zie daarvoor Natuurgebied de Braakman). Maar wij kennen het gebied goed genoeg om onze eigen weg te kiezen, struinen mag. Halverwege rusten we uit op het picknickbankje dat wij via Staatsbosbeheer van onze kinderen en kleinkinderen kregen toen we 50 jaar getrouwd waren.
De natuur verrast elke keer weer met nieuwe plantensoorten die in bloei komen en het valt op dat elke plant een voorkeur heeft voor een bepaalde grondsoort en standplaats. We zien veel Duizendguldenkruid, samen met Sint Janskruid. Het volksgeloof wil dat als je wat Duizendguldenkruid in je portemonee stopt, hij nooit leeg raakt. Ook de Grote Kaardebol doet op veel plekken zijn best. Hommels zijn er  dol op. De bloemhoofdjes van de kaardebol werden in de Middeleeuwen gebruikt voor het ruwen van wollen laken, hiertoe werden een aantal van deze kaardebollen in een houten houder bevestigd. Later zijn er zelfs speciale machines ontwikkeld voor het ruwen van weefsels met behulp van de kaardebol. De bloemhoofdjes werden daartoe op stalen pennen geregen. Een dergelijke machine staat nog opgesteld in het Nederlands Textielmuseum te Tilburg.
Het is zonnig en wordt steeds warmer. We kiezen voor schaduwrijke paden en al denk ik het gebied goed genoeg te kennen, we lopen toch verkeerd en maken een flinke omweg naar het startpunt. We blijken 6,7 km gelopen te hebben. Ruimschoots genoeg dus.

Vrijdag 24 juli: Een rustdag. In het weekend de laatste van deze week plannen. 

Zaterdag 25 juli: Een druilerig begin van de dag en ook 's middags ziet er er onbetrouwbaar uit. De laatste wandeling bewaren we vol goede moed tot morgen.

Zondag 26 juli: Het is nog fris, maar de zon schijnt flink als we om 9 uur op de P-plaats van de Braakman-zuid staan voor de laatste wandeling van deze week. De afstanden die voor deze week gepland waren, zijn een beetje door elkaar gegooid. Eentje van ongeveer 5,5, zou nu genoeg moeten zijn. Het is hier zo mooi en rustig wandelen dat het ons iedere keer weer verbaast dat we hier zelden iemand tegenkomen, zelfs niet in het weekend.

Dwars door velden en bossen en via een brug over de Braakman wandelen we naar het hoogste punt van het gebied: een uitzichtheuvel met twee bankjes. Hier rusten we even uit. We kijken uit over een grote plas met ganzen en andere vogels, zien heel in de verte de autootjes voorbij schuiven over de N61, maar we horen alleen natuurgeluiden hier.  Via een fietserstunneltje onder de snelweg door wordt de Braakman-zuid met die van noord verbonden. Maar wij blijven vandaag aan deze kant. Via een andere route wandelen we weer teug naar de start. Heerlijk ontspannen en helemaal niet moe, toch blijken we 7 km gelopen te hebben!

De Braakman Noord en Zuid samen vormen een van de grootste natuurgebieden van Zeeland. Veel van onze wandelingen zullen hierdoor lopen. De mogelijkheden zijn eindeloos en de natuur is heel afwisselend. Bovendien heeft elk seizoen er zijn charme: in het voorjaar de orchideeën, in het najaar de paddenstoelen en het hele jaar een grote variatie  aan vogels, planten en zoogdieren. De gidsen van Staatsbosbeheer, de eigenaar van het gebied, geven geregeld excursies en vanuit de Braakmanboerderij worden allelrlei activiteiten georganiseerd. Kijk daarvoor op: Activiteiten in de Braakmanboerderij..

Resultaten achtste week

De afgelopen week heb ik 4 keer gewandeld en in totaal bijna 24 km afgelegd. Meer dan op het trainingsschema stond (16,5 km) voor deze drie wandelingen. Ik heb 1 keer een kort, extra rondje gelopen.

© Jannie Trouwborst, juli 2020.

Sinds 31 mei 2020: training 96 km, totaal gelopen 125 km (afgerond).