Deze week kwam er door allerlei omstandigheden niet veel van wandelen. Toch zijn we er twee keer op uit getrokken om even een frisse neus te halen. En twee keer was dat in de bossen van de Braakman-Zuid. Er zijn zoveel rondjes te lopen, er is elk seizoen weer zoveel moois te zien. Het is geen straf daar te lopen.
Ik doe dat liever dan door de de polders wandelen in deze gure en natte tijd, waarin de akkers bijna allemaal weer kaal zijn en de wegen vol modder liggen, gevallen uit de banden van de enorme tractoren en andere landbouwvoertuigen die de velden in een reusachtige modderpoel veranderen. Triest om te zien hoe de grond volkomen kapot gereden wordt. Een ramp voor het bodemleven. Dan gaat het op de akkers van onze biologische boer toch heel anders en dat is te proeven aan de groente die we van hem kopen.
Maar goed het bos. Hoe wij onze route ook kiezen, ze komt meestal wel uit bij het uitzichtpunt in het nieuwste gedeelte van het bos. Daar staan twee bankjes en al zijn we inmiddels fit genoeg om de route zonder rust af te leggen, het is toch altijd fijn om daar even te gaan zitten.
Aan de horizon schuiven piepkleine vrachtwagentjes voorbij: we zien ze wel maar horen ze niet. Wat we wel horen zijn de wulpen en de smienten en de luid gakkende groepen ganzen die zich verzamelen in de ruim uitgegraven kreken. De herfst tekent alle bomen op de achtergrond anders. Meer of minder kleur, kaal of nog in blad. Naaldbomen zorgen voor extra contrast.
Met tegenzin staan we op. We moeten weer naar huis. Het vooruitzicht dat we hier binnenkort weer zullen zitten geeft troost.
Resultaten vierentwintigste week
Op 9 november wandelden we er onze lange ronde van 7,2 km. En op 12 november een korte van 5,3 km. De rest van de week kwam er niets van zodat het totaal 12,5 km kwam te staan.
© Jannie Trouwborst, november 2020.
Sinds 31 mei 2020 in totaal gelopen: 385 km (afgerond).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten