Over lammetjes en schapenkaas
Zes maal per jaar is de doorgang door de Westerscheldetunnel een hele zaterdag gratis. Meestal maken we daar gebruik van om eens ergens anders te wandelen of op bezoek te gaan. Zo ook op zaterdag 28 november, een frisse zonnige dag die perfect was voor een wandeling aan, wat wij hier noemen, de overkant. In de hoop meteen een lekker stukje schapenkaas te kunnen scoren kozen we voor een knooppuntenroute van het netwerk Zeeland vanuit de Schaapskooi Schaap en Zo in Heinkenszand.
Samenvatting van de routebeschrijving
Parkeren kan bij de Schaapskooi aan de Nieuwkamerseweg 3 in Heinkenszand. Daarna de gele pijltjes volgen via: 11 - 12 - 13 - 15 - 16 - 21 - 74 - 75 - 10 - 13. Daarmee is de eerste lus gelopen, dan volgt: 13 - 12 - 11 - 35. Dan wijkt de route even af van de knooppunten: bij knp 35 r.a. richting 96, maar op de driesprong links aanhouden: Vlaandertse dijk. Op de kruising la: Zuiderlandseweg. einde weg ra Oude Zanddijk en bij knp 34 de gele pijltjes weer volgen naar 11.
De beschreven route (met achtergrondinformatie) vond ik op de site van de ANWB. Daar staat ook een GPX link. Zie: Bloemdijken in Zuid Beveland Zoals de titel al aangeeft is de route vooral in het voorjaar (bloeiende meidoorns en fruitbomen) en de zomer (uitbundig bloeiende dijkflora) zeer de moeite waard. De lengte is ongeveer 10 km.
De route is ook opgenomen in het Zakboekje Sporen in de zak, te verkrijgen bij de VVV. Er staan 10 themaroutes in die door de Zak van Zuid-Beveland gaan.
Hoewel er naar verhouding veel verharde wegen in de route voorkomen was dat op dit tijdstip geen probleem: de kronkelige dijkwegen waren erg rustig.
Onze wandelervaring
We boffen met het weer: de zon schijnt volop en de kou valt erg mee. Natuurlijk zijn de bomen kaal en liggen de schaapjes lekker droog in hun schaapskooi te wachten op het voorjaar, als er ook weer lammetjes zullen zijn. Door de Corona maatregelen is het restaurant en het bij de Schaapkooi horende winkeltje dicht. Geen schapenkaas voor ons dus dit keer.
De route maakt een acht, met de Schaapskooi als kruispunt. We lopen eerst de langste lus. De routebeschrijving van de ANWB geeft uitgebreide achtergrondinformatie, over onder andere de schaapskooi, het landschap waar we door lopen, de geschiedenis van de welen (overblijfselen van overstromingen), de bloemdijken, de vogels en vlinders die hier 's zomers te vinden zijn. En het kenmerkende heggenlandschap. De met meidoorn en andere stekelige struiken afgezette grasvelden voor het vee zijn in het voorjaar prachtig om te zien: een wit gewolkte bloemenzee die vogels, vlinders en insecten aantrekt. Dat de dijken in dit gebied kronkelen heeft met overstromingen te maken. Doorbraken lieten diepe plassen na, waarna er een nieuwe dijk omheen gelegd werd. De bomen op de dijken zorgen 's zomers voor ruisende koelte.
Dwars door bijzondere stukjes natuur van Natuurmonumenten mogen we lopen, waar we helaas stuiten op een vrouw met 4 stevige, nogal wilde honden, die vindt dat ze daar haar honden mag laten uitrennen en niet wil geloven dat ze toch echt aan de lijn moeten. Na een stevige discussie en met niet bepaald een veilig gevoel vervolgen we de aangewezen route, terwijl ze de honden nauwelijks in bedwang kan houden.
Na de eerste lus afgelegd te hebben, komen we via een knuppelweggetje op de Oudkamersedijk. Hier zijn aan weerszijden langs het gehele pad bomen geplant voor overleden kinderen met een stofwisselingsziekte. Indringende beelden, met teksten en foto's, soms van meerdere kinderen uit een gezin. Het raakt ons.
Op deze tweede lus is wat drukker, het is ook al middag ondertussen en mooi weer voor een wandeling. Terug bij de Schaapskooi, die we nu van de andere kant naderen, stuiten we op een versperring. Hoewel de gele pijltjes van het wandelknooppuntennetwerk toch echt rechtdoor wijzen om de Schaapskooi heen, staat er een tijdelijke afscheiding om de loslopende pony's en lama's tegen te houden, die op de doorlopende dijk het recht alleen hebben gekregen. Normaal gesproken zou je via het terras van de Schaapskooi terug kunnen lopen naar de parkeerplaats. Maar dat zit nu op slot. We stappen dus maar over de afscheiding, wagen ons tussen het loslopende vee en klimmen aan het einde van het pad over een hek.
Einde van een mooie wandeling, die we in het voorjaar graag nog eens over zullen doen. Maar dan wel door de weeks, het ziet er naar uit dat het er in de weekenden drukker is dan wij in Zeeuws-Vlaanderen gewend zijn.
Resultaten zesentwintigste week
Op 28 november liepen in Heinkenszand een wandeling van 10,8 km en op 23 en 26 november resp. 5,2 en 6,5 in de Braakman-Zuid. Totaal 22,5 km.
© Jannie Trouwborst, november 2020.
Sinds 31 mei 2020 in totaal gelopen: 425,5 km (afgerond).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten