Op woensdag 18 november toverde de herfst een schitterende wandeldag tevoorschijn. Met lenteachtige temperaturen en een zomers zonnetje, terwijl de prachtige herfstkleuren van de omgeving waarin we wandelden het plaatje compleet maakten. Weer op pad met de oude kaart van de wandelknooppunten van Zeeuws-Vlaanderen. Beetje eigenwijs, maar ook omdat er op de Plan je eigen wandelroute kaart van de VVV een verbinding ontbrak die op de oude kaart wel stond. En waarvan ik bijna zeker wist dat die niet verdwenen kon zijn. Maar het is allemaal gelukt en we hebben een fijne, voor 80% onverharde wandeling gemaakt. Ook dat laatste was op onze kaart beter te zien dan op de digitale kaart van de VVV.
Samenvatting van de routebeschrijving
Bijzondere kerk met kapel
Voor we aan onze wandeling beginnen bezoeken we de kapel van de Heilige Theresia van het Kind Jezus Kerk van Heikant. We waren hier al eerder, maar intussen heb ik meer opgezocht over deze heilige: Theresia van Lisieux. Haar geschiedenis is best bijzonder. Geboren in 1873, overleden in 1897 en heilig verklaard in 1925. Niet zo lang geleden dus.
Kristien Hemmerechts vond het blijkbaar ook een bijzonder verhaal en heeft er een roman (Kleine zielen) over geschreven, waarin ze het verhaal van Theresia vervlecht met dat van een hedendaags meisje. Zonder iets met heiligen te hebben, vind ik het wel altijd leuk de attributen die heiligen bij zich dragen te kunnen duiden. Voor Theresia zijn dat rode rozen, vanwege haar uitspraak: "Ik wil het rozen [= zegeningen] laten regenen op aarde". Aan haar wordt toegeschreven dat ze wonderbaarlijke genezingen kon verrichten. In de kapel vind je daar oude bordjes met bedankjes over aan de wanden.
Helaas is de kerk uit 1930 zelf niet open. In 1934 werd een processiepark achter de kerk aangelegd met een zevental kapelletjes. De Art Deco elementen aan de buitenzijde van de kerktoren vragen erom de binnenzijde eens te bekijken. Wij laten het nu voor wat het is en beginnen aan de wandeling. Misschien komen we bij de volgende Open Monumentendag terug. Zowel de kerk, de pastorie als het processiepark zijn geklasseerd als rijksmonument. De kapel is overdag altijd te bezoeken.
Van Heikant naar Sint Jansteen
Van de kerk lopen we ongeveer anderhalve km door het ruim opgezette dorp. Dan beginnen de zand- en bospaden waarover we tot vlak voor het einde zullen wandelen. Bij een grote zwerfkei met dichtregel (zie ook de wandeling Het Steenpad van Sint Jansteen) gaan we het Waterwingebied van Sint Jansteen binnen, beheerd door het Zeeuws Landschap. De combinatie Natuurgebied - Waterwingebied is ook hier prima gelukt (vergelijk de bossen van Westerschouwen). Hoe bijzonder het gebied is lees je HIER.
Het is er nu rustig, al komen we af en toe wandelaars tegen. De meesten met de hond keurig aan de lijn, want de boswachter maakt geregeld een ronde en deelt een behoorlijke bekeuring uit: € 97,50 per hond, hoorden we. Maar het werkt blijkbaar goed. Dat het hier in het weekend behoorlijk druk moet zijn, zien we als het pompstation gepasseerd zijn (96). Langs het pad staat een bordje dat we nog niet eerder zagen tijdens onze wandelingen: rechts houden en 1 m.50 afstand bewaren. Dit gebied is samen met de Clingense Bossen is een geliefde plek om te wandelen voor Oost-Zeeuws-Vlamingen, maar ook voor onze zuiderburen. Als wij in het bos op een bankje onze lunch opeten, valt het op hoe hinderlijk het geluid van het autoverkeer op de snelweg A11 in Vlaanderen doordringt. Het is het enige minpuntje, want de natuur en de wandeling zijn geweldig.
Van Sint Jansteen naar Heikant
We beginnen aan de terugweg die ook grotendeels onverhard is. Het blijft mooi wandelen in het Waterwingebied. Een klein stukje gaat over hetzelfde pad als op de heenweg, daarna steken we de Ellenstraat over en lopen langs de historische grenssteen, die gebroederlijk naast de nieuwe, bekende zwart-witte grenspaal staat. Ook hier zijn gedeelten van het natuurterrein in gebruik voor de watervoorziening. Een en ander wordt uitgelegd op een paneel langs het zandpad. Bij knp 87 kunnen we kiezen: rechtsom of linksom (via 86) naar 89. We kiezen voor rechtsom, lopen langs een aantrekkelijk paadje, maar stuiten dan op een verwarrende gele pijl. In overleg met een paar tegemoetkomende wandelaars negeren we de pijl en kiezen we voor een andere route. Pas de laatste 400 m. naar de auto zijn weer verhard.
Met 8,2 km voldoet de route niet helemaal aan ons streefdoel, maar we hebben een heerlijke dag achter de rug en vinden het zo wel best.
Resultaten vijfentwintigste week
Op 16 november liepen we een rondje van 5,3 km in de Braakman-Zuid en op 20 november eentje van 4,5 km langs het Isabellakanaal. Samen met de route vanuit Heikant wordt dat 18 km.
© Jannie Trouwborst, november 2020,
Sinds 31 mei 2020 in totaal gelopen: 403 km (afgerond).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten